Sejarah

Sejarah Mukim Kerawang: Kampung Dalam Kerawat

Mukim Kerawang terbahagi kepada 6 buah kampung
Kampung Kerawang
Kampung Kerawang Hulu
Kampung Chengkok Hilir
Kampung Chengkok Hulu
Kampung Pangkal Nering
Kampung Dalam Kerawat

Kampung Dalam Kerawat
Kampung Dalam Kerawat adalah berasal dari nama penempatan yang dikelilingi oleh kerawat atau dawai besi. Penempatan ini dahulunya adalah penempatan cina iaitu kebun yang dikelilingi kerawat. Haji Omar bin Haji Abdullah iaitu cucu kepada Tok Pulai Chondong membuat tawaran untuk membeli tanah tersebut. Dengan takdir Allah, awal tahun 1900 hingga 1930 an, sebuah perkampungan telah diwujudkan dan dinamakan Kampung Tok Kerawat atau Kampung Dalam Kerawat. Seterusnya beliau mendirikan masjid surau kerawat dan menyediakan pondok agama bagi memudahkan anak muridnya datang menuntut ilmu agama. Dari situ tubuhnya satu institusi pendidikan iaitu pondok agama. Anak muridnya adalah terdiri dari kawasan sekitar dan terdapat juga dari luar kawasan sekitar. Masjid surau digunakan oleh penduduk kampung untuk sembahyang jumaat pada masa itu. Kemudian pada tahun 1980 an masjid surau tidak lagi digunakan untuk sembahyang jumaat. Masjid Tok Kerawat iaitu masjid baru digunakan untuk sembahyang jumaat. Bangunan masjid surau didirikan menggunakan kayu pada masa lalu. Antara tahun 1994 hingga 1996, bagi memelihara dan memulihara bangunan masjid surau tersebut. Bangunan kayu tersebut ditukar dan dibina menggunakan simen. Apa yang pasti tinggalan sejarah yang terdapat di masjid surau tersebut adalah sebuah mimbar lama dan sebuah almari dan masih ada sehingga kini.

Pendidikan
Oleh kerana beliau merupakan cucu cicit tok pulai chondong, apa yang dapat dipastikan Haji Abdullah atau Tok Kerawat menuntut ilmu agama secara langsung dari ayahnya, Haji Omar yang merupakan imam pertama Kampung Masjid Kerawang dan datuknya iaitu Tok Pulai Chondong.
Walaupun masjid surau tersebut tidak lagi digunakan kerana Masjid Tok Kerawat digunakan oleh penduduk kampung untuk sembahyang jumaat. Tetapi masjid surau tersebut terus digunakan untuk aktiviti keagamaan dan sembahyang berjemaah.